armbrustmacher,
der
.
›Armbrustmacher‹.
Zur Sache:
Lex. d. Mal.
1, 969-971
.
Bedeutungsverwandte:
bogner
 1; vgl.
armbruster
 1.

Belegblock:

Chron. Augsb.
4, 117, 26
(
schwäb.
,
v. 1536
):
daselben hat sie ain arenprostmacher zuͦ der ee genomen.
Voc. Teut.-Lat.
b vjr
;
Voc. inc. teut.
b iiijr
;
Henisch
119
;
Schwäb. Wb.
1, 320
.