anröten,
V.
›rot werden (z. B. vor Zorn)‹.

Belegblock:

Sachs
17, 176, 13
(
Nürnb.
1554
):
Sie thet sich pfinnen und an-röten.
Sachs
23, 40, 20
(
Nürnb.
1554
):
Darob er sich anroten was.