ankust,
die
(?);
Deformation zu
mhd.
âkust
(
Lexer
1, 32
).
›Bosheit, Falschheit, Hinterlist‹;
vgl.
abkust
.

Belegblock:

hail. altvaͤter
102v, 23
(
schwäb.
,
E. 14. Jh.
):
denne es mag och gegen kainen argenwõ hãn oder ankust.