abtrösten,
V.
›jn. im Stich lassen, hilflos zurücklassen; etw. zurücklassen‹.
Belegblock:
Strehlke, Nic. Jerosch. Chron.
24457
(preuß.
, um 1330
/40
): dô sî dâhin quâmen, | nicht sî ouch dâ vornâmen | weddir dî luite noch dî kost, | dî sî dâ hatten abgetrôst.