2
abreisen,V., unr. abl.;
zu
mhd.
(abe)rîsen
›(ab)fallen‹
(Lexer
).2, 459
›herab-, herunterfallen‹.
Bedeutungsverwandte:
entfallen
abfallen
Belegblock:
Schmitz, Schiltb.
79, 10
(Frankf.
1597
): daß man das auffgewachsene Saltz / damit es nicht Abreisse / Abschneiden [...] solte.
Gille u. a., M. Beheim
99, 906
(nobd.
, 2. H. 15. Jh.
): [er] liess in umb und umb, das glaubt, | dy heüblin hefften an daz haubt, | daz sy in nicht abreisen | Oder enpfallen kunden.
Ebd.
160, 66
: du prot ob aller simel, | Das abreiset vom himelreich.
Bihlmeyer, Seuse
281, 11
(alem.
, 14. Jh.
): Ich bin doch als ein [...] abgerisnú blůst in dem meien.
Winter, Nöst. Weist.
1, 950, 9
(moobd.
, 1512
): Dieselben frücht soll niemant fräflich abprechen unz das dieselb abreisen.
Ebd.
3, 754, 35
; Bischoff u. a., Steir. u. kärnt. Taid.
156, 40
; Maaler
5r
.