abgenagen,
V., unr. abl.
1.
›etw. abnagen‹;
zu
genagen
.
Bedeutungsverwandte:
abkiefeln
 1; vgl.
abnagen
.

Belegblock:

Maaler
2v
(
Zürich
1561
):
Abgnagen/abkifflen. Derodere, Abrodere.
2.
in der Wendung
jm. das herz abgenagen
›jn. zermürben, brechen‹; Ütr. zu 1.

Belegblock:

Fischer, Folz. Reimp.
8b, 226
(
Nürnb.
um 1480
/
81
):
Pis sie das hercz im abgenug.