abergunst,
die
.›Neid, Mißgunst‹; mit pejorativem
aber-
; zu
1
gunst
2.Belegblock:
Kurz, Waldis. Esopus
4, 95, 26
(Frankf.
1557
): Da findt sich so viel hertzeleidt, | Vnordnung, vngeschicklichkeit, | Des widerwillens vnd des zancks, | Viel abergunst vnd des vndancks, | Viel laster, schandt vnd grosse suͤnd.